Stan zachowania: |
|
Budowla zachowała się w całości |
|
Wstęp: |
|
W pałacu znajduje się muzeum, dlatego wstęp jest płatny |
Parking: |
|
Obok pałacu jest duży, darmowy parking |
Trudność odnalezienia: |
|
Pałac stoi w centrum miasta, ale przy bocznej drodze |
Trudność dojścia: |
|
Dojście z parkingu nikogo nie powinno zmęczyć |
Subiektywna ocena: |
|
Ładny pałac i park |
Dojazd:Jadąc z
Żywca drogą nr 946 dojeżdża się do Suchej Beskidzkiej. W mieście trzeba jechać cały czas główną drogą, aż do centrum. Tutaj, na pierwszym skrzyżowaniu z sygnalizacją świetlną, należy skręcić w lewo i przejechać w jednym ciągu przejazd kolejowy, most i drugi przejazd kolejowy. Gdy pokona się te przeszkody, po przejechaniu kolejnych 200m ujrzy się zamek po lewej stronie drogi.
Rys historyczny:Pierwotnie w miejscu dzisiejszego pałacu stał drewniano-kamienny dwór obronny zbudowany w latach 1554-1580 przez Kaspra Castiglione-Suskiego herbu Saszor. W latach 1608-1614 dwór został przebudowany przez Piotra Komorowskiego w okazałą rezydencję renesansową. Kolejna rozbudowa budowli miała miejsce w latach 1702-1708, a jej inicjatorką była Anna Wielopolska herbu Starykoń. W 1843 r. Aleksander Branicki herbu Korczak sprzedaje swój pałac w Paryżu i za otrzymane pieniądze kupuje pałac suski od Jana Kantego Wielopolskiego. Za panowania Branickich pałac ulega dalszym przemianom. W 1922 r. miasto wraz z pałacem przechodzą na własność rodu Tarnowskich herbu Leliwa, jako wiano córki Władysława Branickiego. W czasie II Wojny Światowej obiekt zostaje ograbiony i zdewastowany, a po wojnie jest siedzibą liceum ogólnokształcącego. W latach 1974-1986 pałac został wyremontowany przez Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, aby przekształcić go w muzeum. Zamiar ten jednak się nie udał i w 1996 r. pałac przechodzi w ręce Samorządu Gminy Sucha Beskidzka. Obecnie znajduje się w nim muzeum oraz restauracja.
Zdjęcia:
Sucha Beskidzka - palmiarnia
Sucha Beskidzka - pałac
Sucha Beskidzka - pałac
Sucha Beskidzka - dziedziniec
Sucha Beskidzka - dziedziniec
Zamki w pobliżu: