Pińczów - Zamek Oleśnickich

Stan zachowania:		Po zamku pozostały tylko niewielkie fragmenty murów przyziemia, które w lecie trudno odnaleźć
Wstęp:		Na teren pozostałości po zamku można wejść za darmo
Parking:		W pobliżu nie ma parkingu, nie można też zaparkować samochodu
Trudność odnalezienia:		Odnalezienie tego zamku nie jest łatwe
Trudność dojścia:		Do murów można dojść alejką spacerową
Subiektywna ocena:		Nie pozostało wiele do oceniania

Dojazd:

Pińczów leży 15 km na północny-wschód od Buska-Zdroju, z którego dojeżdża się doń drogą nr 767. Będąc w Pińczowie należy kierować się do centrum, a następnie drogą nr 766 na Kielce. Po przejechaniu około 1 km, na górce jest skręt w prawo na Chmielnik. Tutaj należy zostawić samochód i iść w dół deptakiem odgrodzonym od drogi, którą się przyjechało, niebieską balustradą. W ten sposób dojdzie się do krzyża, a mury są obok niego, na łące oraz dalej w zagajniku


Rys historyczny:

Zamek w Pińczowie powstał na miejscu wcześniejszego zamku lub grodu z końca XIII w., o którym niewiele wiadomo. Pierwszy raz źródła pisane wspominają o Pińczowie w 1400 r. i wymieniają jeszcze tutejszy stary zamek. Z kronik Jana Długosza wiadomo zaś, że pomiędzy rokiem 1424 a 1428 biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki kupił zamek wraz z należącymi do niego wsiami dla swojego brata Jana Głowacza. Wkrótce potem Oleśniccy przystąpili do rozbiórki starego zamku i budowy nowego, która zajęła ponoć 30 lat i była bardzo kosztowna.
Oleśniccy byli właścicielami Pińczowa do 1586 r., kiedy to przejęli go Myszkowscy, a w 1727 r. Wielkopolscy. Za panowania tych ostatnich zamek mocno podupadł, a w 1799 r. Franciszek Wielopolski nakazał rozbiórkę zamku, bowiem u podnóża wzniesienia, na którym stał zamek, Wielkopolscy mieli już nową rezydencję - pałac, który przetrwał do dziś.




Zdjęcia:




Zamki w pobliżu:

Sobków

Mokrsko Górne

Maleszowa

Śladków Duży

Chroberz

Wiślica