Lubliniec

Stan zachowania:		Odbudowany zamek
Wstęp:		Zamek został odbudowany i obecnie mieści się w nim hotel
Parking:		Przy szpitalu znajduje się darmowy parking na kilka samochodów
Trudność odnalezienia:		Odnalezienie budowli nie jest najprostsze
Trudność dojścia:		Dojście z parkingu jest bardzo łatwe. Idzie się alejkami spacerowymi
Subiektywna ocena:		Sądząc ze zdjęć z oficjalnej strony zamku, odbudowa wyszła całkiem ładnie

Dojazd:

Z Tarnowskich Gór należy jechać drogą nr 11 do Lublińca. Tu trzeba opuścić 11-tkę i skręcić do miasta (kierunkowskaz "Lubliniec"). Następnie jechać cały czas prosto, aż w mieście dojedzie się do skrzyżowania w kształcie litery T ze światłami, gdzie należy skręcić w lewo w drogę nr 46 na Opole. Po przejechaniu 300-400m po prawej stronie znajduje się przystanek (za apteką), a na przeciwko niego, po lewej stronie jest ulica Grunwaldzka, w którą należy wjechać. Po przejechaniu kolejnych 200m po prawej stronie jest szpital, na terenie którego znajduje sie szukana budowla.


Rys historyczny:

Zachowany do dziś budynek to wielokrotnie przebudowana część XIII-wiecznego zamku zbudowanego przez książąt opolskich. W XIV w. na chwilę przeszedł na własność polskiego szlachcica - Spytka z Melsztyna. Jednak już na początku XV w. zamek powrócił we władanie książąt górnośląskich, gdy jeden z nich, Bernard, ożenił się z córką Spytka - Jadwigą, która zamek wniosła w posagu.
W latach 1532-1587 zamek znajdował się w rękach królów czeskich, którzy często zastawiali zamek u różnych ludzi. W 1587 r. zamek stał się własnością rodziny Kochcickich, lecz już w 1629 r. wraz z okolicznymi wsiami został im skonfiskowany przez cesarza, jako kara za udział w wojnie trzydziestoletnie w obozie protestanckim. Ród ten dokonał najgruntowniejszej przebudowy zamku.
W latach 1645-1727 mocno zmieniony zamek był we władaniu włoskiej rodziny Cellarich, która starała się o szlachectwo, a do tego celu niezbędna im była m.in. odpowiednia posiadłość. Za panowania Cellarich dokonano kolejnej przebudowy zamku, a także sądzi się, iż w 1655 r. podczas Potopu Szwedzkiego w zamku na krótko przebywał obraz Matki Boskiej Częstochowskiej podczas jego transportu do Głogówka na Śląsku Opolskim, gdzie przebywała wówczas król Jan Kazimierz.
W latach 1727-1763 zamek był własnością rodu Garnier, później często zmieniał właścicieli, aż w 1784 r. przeszedł w ręcę Franza Grotowskiego, który umierając bezpotomnie przeznaczył w testamencie zamek na sierociniec. Jednak władze pruskie nie wyraziły na to zgody i dopiero w 1843 nakazały budowę nowego budynku z przeznaczeniem na zakład wychowawczy. Natomiast zamek w latach 1849-1879 pełnił rolę sądu powiatowego, a następnie do roku 1892 - sądu okręgowego. Cały czas pozostawał jednak własnością prywatną.
W 1892 r. zamek został wykupiony przez Opolski Urząd Rejencyjny i utworzono w nim szpital dla umysłowo chorych, którą to funkcję pełnił do 1975 r., kiedy został opuszczony, gdyż nieremontowany budynek groził zawaleniem.
Obecnie zamek został odbudowany i mieści się w nim hotel.




Zdjęcia:




Zamki w pobliżu:

Koszęcin

Tworóg